Błąd koniunkcji w praktyce menedżerskiej

Otrzymałeś kiedyś takie pytanie od pracownika:

Szefie –  jak często w procesie podejmowania decyzji  szef narażany jest na błąd koniunkcji?

Czyli wybiera rozwiązanie mniej prawdopodobne od bardziej prawdopodobnego tylko dlatego, że to pierwsze zostało opisane bardziej szczegółowo. Pytam bo na ostatnim spotkaniu opowiedział się szef za rozwiązaniem z mojego punktu widzenia idiotycznym w zakresie możliwości realizacji celu w zakładanym czasie.

Beton nie wyschnie w “10 minut”, tylko dlatego, że tak powiedział nowy prezes.  Słyszałem, że uszczegółowił swoje oczekiwania terminowe wieloma stwierdzeniami dotyczącymi tego, co powinniśmy jeszcze zrobić, aby wysychał, ale z punktu widzenia technicznego, te dodatkowe czynniki realnie nie wpłyną na czas schnięcia betonu.

Obaj wiemy, że jest z poza branży i powiedzmy, że się dopiero uczy, a brak wiedzy zastępuje płomiennymi przemówieniami. Są jednak zagadnienia, w których fizyka jest nieubłagana.

No chyba, że o czymś nie wiemy w zespole, a może szykują się zmiany personalne. Niektórzy nazywają to budowaniem zaplecza. Może będzie awansik za popieranie głupot. Parę takich awansów za poprzednika już w firmie było.

Ale długo się nie utrzymali, kiedy kazali suszyć beton “suszarką do włosów” – pokazując to na slajdach, że to można podciągnąć pod innowacje. W takich miejscach to pojawia się jeszcze reguła autorytetu – przyjechał zewnętrzny konsultant (pseudo autorytet, który nigdy nie pracował na budowie) i powiedział, że się da, to mu uwierzyli.

Ludzie z doświadczeniem, może czasem trochę mniej obyci ze światem, potrafią wyczuć ignorantów merytorycznych. Szczególnie dotyczy, to branż, gdzie doświadczenie zdobywa się latami. I do tego takich z kiepską hierarchią wartości zawodowej.

Proszę, to potraktować jak feedback koleżeński.