Przychodzi rekruter z “wiedzą szofera” do Klienta

Zaczyna mówić ludzkim głosem, obiecując, że znajdzie mu menedżera, który weźmie odpowiedzialność za zarządzanie firmą i rozwój ludzi.

Ten artykuł zajmie Ci około 4 min.

Czytam więcej

Autor

Krzysztof Kotapski

Krzysztof Kotapski

WŁAŚCICIEL, PROJEKTY STRATEGICZNE

Materiały

Przywództwo Operacyjne

Newsletter

Jak wspieramy?

Szkolenia otwarte

Przychodzi rekruter z “wiedzą szofera” (pojęcie wyjaśnione na dole artykułu) do klienta.

Zaczyna mówić ludzkim głosem, obiecując, że znajdzie mu menedżera, który weźmie odpowiedzialność za zarządzanie firmą i rozwój ludzi.

Klient, pod wpływem pewnej desperacji oraz chwilowy spadek koncentracji biznesowej, decyduje się na współpracę.

Rekruter namawia klienta na zatrudnienie konkretnego kandydata na stanowisko menedżerskie.

Mówi, że świetnie przeszedł proces rekrutacji i ma rewelacyjne wyniki testów, które podobno mówią jakie cuda wyprawia, kiedy odda się mu władzę do zarządzania.

Klient zamroczony bełkotem przypominającym język „eksperta” zatrudnia „papierowego” menedżera.

Czyli, wystawia jamnika w biegu chartów i głęboko wierzy w słowa rekruterka, że na pewno wygra ten wyścig, bo to niezwykły jamnik.

Klient, z mało mu wiadomych powodów, decyduje się pozostawić przyszłość dużej części firmy w rękach “jamnika”.

Wyścig się kończy, a jamnik, co było od samego początku oczywiste, przybiega ostatni. Klient traci w tym czasie kilku bardzo wartościowych pracowników, którzy odeszli, bo nie mogli przeboleć, że zarządzał nimi człowiek bez sprawdzonego warsztatu menedżerskiego. Za to ze świetnymi wynikami testów i “fachowych” rozmów.

Wtedy, wkurzony klient pyta rekruterka – co się do cholery stało?

Na co rekruter – NIE WIEM, NIE WIEM, NIE WIEM CO SIĘ STAŁO.

 * “Wiedza szofera”

Pojęcie związane z Maxem Plankiem – noblistą z 1918 roku w dziedzinie fizyki. Po otrzymaniu nagrody, jeździł na wiele odczytów dotyczących swojego odkrycia. Zawsze czytał ten sam referat. Jego szofer znał go już na pamięć. Jak głosi historia, kilka razy Max Plank siedział w pierwszym rzędzie, a jego szofer go zastępował. Gdy pojawiało się pytanie ze strony publiczności, szofer miał odpowiadać: „to pytanie jest takie proste, że nawet mój szofer potrafi na nie odpowiedzieć” – po czym wskazywał siedzącego na sali Planka.

Są więc dwa rodzaje wiedzy: 
wiedza prawdziwa – czyli zdobyta w wyniku własnego wysiłku umysłowego oraz wiedza szofera.

7 sytuacji z którymi menedżerowie sobie nie radzą

Potrafisz rozwiązać te 7 specjalnie wybranych sytuacji, z którymi nie radzi sobie większość menedżerów?

Pobierz darmowy PDF i sprawdź się.

Chcę się sprawdzić!
Zobacz również

Pin It on Pinterest