Miłość w życiu prywatnym. Szacunek w życiu zawodowym.

W moim świecie, to świetnie się sprawdza.

 “W badaniach pokazujących, jak stres i niewystarczająca stymulacja mogą zakłócać  wzrost i podwyższać ryzyko wszelkiego rodzaju chorób, stale wskazywany jest pewien problem. Ludzki lub zwierzęcy noworodek może być dobrze karmiony, utrzymywany w optymalnej temperaturze, może być obiektem nerwowych spojrzeń i starań najlepszych neonatologów, jednak wciąż nie będzie się rozwijał. Czegoś wciąż mu brakuje. Możemy w tym miejscu zaryzykować utratę naukowej wierzytelności i obiektywizmu  i wypowiedzieć tu słowo miłość. To najbardziej efemeryczne ze zjawisk czai się między wierszami  tego rozdziału.  Coś z grubsza przypominającego miłość jest niezbędne do prawidłowego biologicznego rozwoju, jego brak należy do najboleśniejszych, upośledzających stresorów, jakich człowiek może doświadczyć.”

Strona 120 / Robert M. Sapolsky „Dlaczego zebry nie mają wrzodów”

Ci, których miałem dotychczas przyjemność poznać w ramach swojej działalności mogą chyba potwierdzić, jak często podkreślam, że menedżer, który chce korzystać z potencjału intelektualnego i zaangażowania swoich pracowników musi im dostarczać silnych pozytywnych emocji / doznań  – szczęścia i szacunku.

Oczywiście tak samo jak Robert M.Sapolsky jestem gotowy zaryzykować utratę swojej wiarygodności  na rzecz tego stwierdzenia. Mam twarde dowody na to jak bycie szczęśliwym w życiu, kiedy byłem dzieciakiem i potem kiedy byłem cały czas wspierany przez rodziców, dziadków wpływa na dalszy stosunek do ludzi i życia. 

Otaczali mnie miłością i uczyli szacunku do wszelkich różnic.

Aktualna moja sytuacja życiowa – jest szczęśliwy w życiu prywatnym i zawodowym.